การเปลี่ยนมารยาทลิฟต์

ลิฟต์ได้เปลี่ยนภูมิทัศน์ของเมืองและน่าประหลาดใจที่พื้นที่เล็ก ๆ ของลิฟต์ยังอยู่ระหว่างการเปลี่ยนแปลงที่ลึกซึ้งเช่นกัน: มารยาททางสังคมในลิฟต์นั้นได้รับและพัฒนาเช่นกัน โดยทั่วไปลิฟต์ก่อนโพสต์สัญญาณ: โปรดป้อนและออกอย่างรวดเร็วโปรดเผชิญหน้ากับลิฟต์ประตู. เมื่อลิฟต์ได้รับความนิยมมากขึ้นในช่วงปลายทศวรรษที่ 1880 สุภาพบุรุษที่ขี่พวกเขาพบว่าตัวเองอยู่ในภาวะที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออก: พวกเขาต้องถอดหมวกเพื่อเข้าไปหรือไม่? หากผู้หญิงเข้าไปในลิฟต์พวกเขาควรถอดหมวกหรือไม่? นี่เป็นเพราะในเวลานั้นลิฟต์อาจได้รับการพิจารณาทั้งพื้นที่ส่วนตัวและการขนส่งสาธารณะและมารยาทที่เหมาะสมยังไม่ได้รับการพัฒนา ในปี 1886 นิวยอร์กไทมส์เสนอการประนีประนอม: ผู้ชายสามารถสวมหมวกในลิฟต์อาคารสาธารณะที่แออัด; แต่ในลิฟต์ของโรงแรมหรืออาคารอพาร์ตเมนต์ส่วนตัวพวกเขาควรถอดหมวกออก

มารยาททางสังคมส่วนใหญ่ที่พัฒนาขึ้นด้วยความนิยมของลิฟต์นั้นไม่ได้พูดและธรรมดาปรากฏขึ้นในทางที่เข้มงวดน้อยกว่า ใครก็ตามที่ทำงานในอาคารสำนักงานสูงคุ้นเคยกับกฎที่ไม่ได้เขียนไว้ผู้โดยสารลิฟต์ควรพยายามแบ่งพื้นที่ในลิฟต์อย่างเท่าเทียมกันและถือว่าไม่สุภาพที่จะเข้าใกล้ผู้โดยสารคนอื่นเกินไป มารยาทของลิฟต์แตกต่างกันไปตามกาลเวลาและจากวัฒนธรรมสู่วัฒนธรรม ตัวอย่างเช่นในญี่ปุ่นเจ้าหน้าที่จูเนียร์จะปล่อยให้เจ้าหน้าที่อาวุโสเข้าไปในลิฟต์ก่อนจากนั้นกดปุ่มให้พวกเขา

มารยาทของลิฟต์อีกชิ้นหนึ่งคือการสนทนาให้น้อยที่สุด ผู้โดยสารควรให้เงียบหรือทักทายสั้น ๆ หากไม่มีการก้าวเข้าสู่ลิฟต์ที่ว่างเปล่าคนสองคนควรหยุดการสนทนาระหว่างการนั่งลิฟต์เพื่อไม่ให้รบกวนผู้อื่น นอกจากนี้ขอแนะนำให้คนแปลกหน้าในลิฟต์เพื่อหลีกเลี่ยงการสบตา โดยทั่วไปคุณไม่ควรร้องเพลงเป่านกหวีดหรือกินในลิฟต์และแม้กระทั่งความล้มเหลวในการเผชิญหน้ากับประตูลิฟต์อาจทำให้ผู้โดยสารคนอื่น ๆ ไม่พอใจ

ไม่กี่ปีที่ผ่านมานักวิชาการชื่อรีเบคก้ารูสซี่ได้ทำการศึกษามานุษยวิทยาเกี่ยวกับพฤติกรรมลิฟต์ในอาคารสำนักงานสองแห่งในออสเตรเลีย เธอพบว่าสถานะที่สูงขึ้นหรือชายชราดูเหมือนจะชอบยืนอยู่ด้านหลังของรถลิฟต์ ด้านหน้าของพวกเขามีชายหนุ่มและข้างหน้าพวกเขาเป็นผู้หญิงทุกวัย ผู้ชายมองไปที่จอภาพพื้นลิฟต์พวกเขามองตัวเองในกระจกมองข้างหรือที่ภาพสะท้อนของผู้อื่นในกระจก; ผู้หญิงจ้องที่จอภาพพื้นลิฟต์หรือที่พื้นหลีกเลี่ยงการสบตากับผู้ใช้รายอื่น Rebecca Rousi เชื่อว่าลิฟต์นำเสนอโครงสร้างทางสังคมที่เป็นเอกลักษณ์และการแสดงของผู้โดยสารแต่ละคนอาจเกิดจากการต่อสู้แย่งชิงอำนาจจิตใต้สำนึก